Cover awArts 2019: TOP 30-21

Listen to the image, posłuchaj obrazu – to hasło przewodnie siódmej edycji Cover awArts. Które oprawy perfekcyjnie współbrzmią z zawartością? Które okładki słychać najlepiej? Internauci dali się ponieść synestetycznym wrażeniom i na te pytania udzielili nam 52.597 odpowiedzi (blisko rekordu!). Do naszego jury specjalistów zaprosiliśmy w tym roku ekipę muzyków. Kto może być równie wyczulony na harmonię dźwięku z obrazem?

Efektem tych dociekań są dwa zestawy: 30 najbardziej przebojowych okładek i 10 najlepiej skomponowanych opraw. Dziś odkrywamy trzecią dziesiątkę okładek do posłuchania.

30

Okładka jest inspirowana stylistyką konstruktywizmu i nurtem brutalizmu. Nawiązuje w ten sposób do historii, jaką opowiada autor tekstów, wracając do czasów młodości, zakrapianej, pełnej melancholii, poszukiwań i szlajania się po opustoszałych zakamarkach z czasów komunizmu. Projekt łączy chaos i geometrię, budując rytmiczną kompozycję z rozpadających się, opuszczonych ruin i rozstrzelonego liternictwa.

posłuchaj

29

Natalia Nykiel współpracuje z Tomkiem Kudlakiem od samego początku. Każde ich wydawnictwo to zabawa formą, drukiem i technologicznymi rozwiązaniami, jednak wciąż podnoszą sobie poprzeczkę. Artystka eksploruje coraz dalsze muzyczne rejony i projekt graficzny jest odbiciem tej podróży – to eksperyment złożony z elementów pochodzących z bardzo odległych światów. Ten wizualny post-postmodernizm przeniesiony został również w nowe media – okładce towarzyszą gify czy filtry na instagrama. Zwieńczenie projektu będzie miało miejsce w świecie Augmented Reality. Na razie fani muszą jeszcze na nie poczekać, ale już wiadomo, że niespodzianka skierowana jest do właścicieli wydania fizycznego płyty.

posłuchaj

28

Płyta poświęcona jest pamięci Agnieszki Osieckiej, bardzo bliskiej zespołowi KAGYUMA. Na płycie znane utwory poetki zostały zaaranżowane na nowo. Karolina Wojciechowska musiała również znaleźć nowe podejście do postaci legendarnej tekściarki. Ze zdjęć Łukasza Dziewica udało jej się stworzyć serię kolaży zawieszonych gdzieś między rzeczywistością a snem, nową aranżację znanej historii. W swoich kolażach Karolina Wojciechowska często udowadnia, że wszystko wygląda lepiej na tle eksplozji (jak przy zeszłorocznej okładce dla Endy’ego Ydena). Tym razem eksplozja ma wymiar potencjalny – wulkan dopiero szykuje się do erupcji. Na kompozycjach zderzone są energia i spokój, statyczność i ruch.

posłuchaj

27

Projekt jest przepełniony świeżością, choć nawiązuje do zakonnych zbiorów receptur zielarskich. Świat starodruków zderzony został tu z glitchem i niedbałym składem. Blok tekstu, który na ekranie komórki może się wydawać jedynie geometrycznym kształtem, przy bliższym spojrzeniu okazuje się być opisem właściwości ziela. W kilku miejscach zostały wrzucone słowa, które układają się w komunikat od Mięthy. Internauci będą potrzebowali trochę czasu, żeby go odkodować, ale słuchacze wydania fizycznego mają zadanie ułatwione, bo wyrazy te zaznaczone zostały lakierem.

posłuchaj

26

Jak to często w hiphopowych wydaniach bywa, album powstał w dwóch wersjach. Standard i wersja limitowana różnią się od siebie użytym pantonem metalicznym – odpowiednio srebrnym oraz miedzianym. Odrealnione, kojarzące się z inną planetą fotografie użyte na froncie i w środku wydania to zdjęcia pustyni Negew w Izraelu, autorstwa Jana Kriwola. Full Metal Jacket przeplótł je zniekształconym pasmem skał.

posłuchaj

25

Kontynuacja serii Music For Night People pojawia się 9 lat po części pierwszej jako limitowany nakładem 500 sztuk mixtape, wydany własnym sumptem. Seria duetu Daniel Drumz & Mr. Krime to wyjątkowa, autorska selekcja znakomitej mieszanki funku, soulu, jazzu, hiphopu i r’n’b. Animisiewasz symbolicznie nawiązał do szaty graficznej pierwszego wydania. Odrealnione postaci zatopione w mroku tytułowej nocy zdają się być przekładem surrealistycznego stylu Pabla Picassa na język wektorowego minimalu.

24

Distance

Beata Barrakuz Śliwińska Tomasz Szwałek Arletta Wojtala

Barrakuz przyzwyczaiła nas już do swojej obecności w CA. Tym razem postawiła na odręcznie zrobiony kolaż. Cały projekt jest mocno osadzony w świecie fizycznym. Na ekranie nie dostrzeżemy faktury surowego kartonu, nie poczujemy pod palcami wgrzanego artworku i wtłoczeń zamiast nadruku. Wciąż wyczuwalny jest jednak urok analogowej twórczości, a efektem mistrzowskich cięć jest scena przepełniona tajemnicą.

posłuchaj

23

Oprawa graficzna „Terra Alta”, albumu synthpopowego duetu Patrycji Proniewskiej i Louisa Hardinga FATAMORGANA, zawiera w sobie wszystkie wizualne miłości dziewczyn z Hekla Studio: kolaże, chimeryczne krajobrazy i wulkany. Minimalistyczny, oszczędny design znakomicie współgra tu z eterycznym czarem syntezatorów i automatów perkusyjnych.

posłuchaj

22

To był rok Jana Serce – muzyczne odrodzenie zagubionego w świecie miłości kawalera z serialowego hitu lat osiemdziesiątych okazało się strzałem w dziesiątkę. Okładka debiutanckiego albumu „Nie bedę tańczył” powstała spontanicznie, podczas kręcenia teledysku do kawałka „Światłocienie” w rodzinnej miejscowości Michała, kompozytorsko-producenckiej połowy duetu. Sielankowy klimat wakacyjnego słońca domyka zgrabna, ręczna typografia funkcjonująca jako logo zespołu.

posłuchaj

21

Wydawca słusznie pisze o tej płycie, że jest jak film. Zdawać by się mogło, że stoimy w samym centrum getta Piernikowskiego – w środku chaosu, pod zasnutym chmurami niebem, po pas w zielonkawej wodzie, naprzeciw głowy przeładowanej rozterkami nad tym co jest dobrem, a co złem. Co jakiś czas słyszymy elementy majaczące z horyzontu – czy to pana saksofonistę, czy też przemykający na sygnale radiowóz. Wiskord znakomicie wykorzystał ten immersyjny potencjał, tworząc przestrzenną wersję tej okładki w formie efektu na Instagramie. Synestezyjny majstersztyk.

posłuchaj

Powiązane artykuły:

  • Listen to the Image

    Spróbujemy pobudzić wasze synestetyczne zmysły i zamieszać w dźwiękowo-wizualnym kotle waszych głów. Oczekujcie solidnej dawki nowości, siódma edycja Cover awArts 2019 nadchodzi!